دانلود آهنگ همایون شجریان رودابه و زال

متن آهنگ رودابه و زال

یکی پادشه بود مهراب نام

زبردست و با گنج و گسترده کام

ببالا بکردار آزاده سرو

برخ چون بهار و برفتن تذرو

چو آگه شد از کار دستان سام

ز کابل بیامد بهنگام بام

♫♪●♫●♪♫

چو آگه شد از کار دستان سام

ز کابل بیامد بهنگام بام

یکی نامدار از میان مهان

چنین گفت با پهلوان جهان

پس پرده او یکی دختر است

که رویش ز خورشید نیکوتر است

♫♪●♫●♪♫

ز سرتا بپایش بکردار عاج

برخ چون بهشت و ببالای ساج

دو چشمش بسان دو نرگس بباغ

مژه تیرگی برده از پر زاغ

بهشتیست سرتاسر آراسته

پر آرایش و رامش و خواسته

♫♪●♫●♪♫

برآورد مر زال را دل بجوش

چنان شد کز او رفت آرام و هوش

دل زال یکباره دیوانه گشت

خرد دور شد، عشق فرزانه گشت

بهشتیست سرتاسر آراسته

پر آرایش و رامش و خواسته

♫♪●♫●♪♫

بپرسید سین دخت مهراب را

ز خوشاب بگشاد عنّاب را

چه مردیست آن پیرسر پور سام

همی تخت یاد آیدش یا کنام

بپرسید سین دخت مهراب را

ز خوشاب بگشاد عنّاب را

♫♪●♫●♪♫

چنین داد مهراب پاسخ بدوی

که ای سرو سیمین بر ماه روی

که ای سرو سیمین بر ماه روی

دل شیر نر دارد و زور پیل

دو دستش بکردار دریای نیل

چو برگاه باشد زرافشان بود

♫♪●♫●♪♫

چو در جنگ باشد سرافشان بود

سپیدی مویش بزیبد همی

تو گوئی که دلها فریبد همی

سپیدی مویش بزیبد همی

تو گوئی که دلها فریبد همی

چو بشنید رودابه این گفت و گوی

♫♪●♫●♪♫

برافروخت، گلنارگون گشت روی

دلش گشت پر آتش از مهر زال

وزو دور شد خورد و آرام و هال

که من عاشقی ام چو بحر دمان

ازو بر شده موج بر آسمان

پر از مهر زال است روشن دلم

♫♪●♫●♪♫

بخواب اندر اندیشه زو نگسلم

دل و جان و هوشم پر از مهر اوست

شب و روزم اندیشه چهر اوست

نه قیصر بخواهم نه خاقان چین

نه از تاجداران ایران زمین

چو خورشید تابنده شد ناپدید

♫♪●♫●♪♫

در حجره بستند و گم شد کلید

برآمد سیه چشم گلرخ ببام

چوسرو سهی بر سرش ماه تام

چو از دور دستان سام سوار

پدید آمد این دختر نامدار

دو بیجاده بگشاد و آواز داد

♫♪●♫●♪♫

که شاد آمدی ای جوانمرد راد

چو خورشید تابنده شد ناپدید

در حجره بستند و گم شد کلید

برآمد سیه چشم گلرخ ببام

چوسرو سهی بر سرش ماه تام

چو از دور دستان سام سوار

♫♪●♫●♪♫

پدید آمد این دختر نامدار

دو بیجاده بگشاد و آواز داد

که شاد آمدی ای جوانمرد راد

کمندی گشاد او ز گیسو بلند

که از مشک از آنسان نپیچی کمند

کمند از رهی بستد و داد خم

♫♪●♫●♪♫

بیفکند بالا نزد هیچ دم

ز دیدنش رودابه می نارمید

به دو دیده در وی همی بنگرید

دو بیجاده بگشاد و آواز داد

که شاد آمدی ای جوانمرد راد

♫♪●♫●♪♫

فروغ رخش را که جان برفروخت

در او بیش دید و دلش بیش سوخت

چنین تا سپیده برآمد زجای

تبیره برآمد ز پرده سرای

تبیره برآمد ز پرده سرای

تبیره برآمد ز پرده سرای