دانلود آهنگ محمدرضا شجریان تصنیف جان عشاق

متن آهنگ تصنیف جان عشاق

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود

دوش می آمد و رُخساره بَر افروخته بـود

تا کجا باز دل؟

تا کجا باز دلِ غَمزده ای، سوخته بـود

♪♫♪♫♪♫♪

رَسمِ عاشق کُشـی و، شیوه شَهر آشوبـی

رَسمِ عاشق کُشـی و، شیوه شَهر آشوبـی

جامه ای بود که بر

جامه ای بود که بَر قامتِ او دوخته بـود

♪♫♪♫♪♫♪

جانِ عُشاق سِپند رُخ خود میدانست

جانِ عُشاق سِپند رُخ خود میدانست

و آتَش چِهره بدین کار

بَر افروخته بود!! بَرافروخته بود

گَرچه میگُفت که زارت بکشم، میدیــدم

♪♫♪♫♪♫♪

گَرچه میگُفت که زارت بکشم، میدیــدم

که نَهانش نَظری با منِ دلسوخته بود

کُفرِ زُلفش، رَه دین میزد و آن سَنگین دل

در پِی اش مَشعلـی

در پِی اش مشعلی، از چِهره برافروخته بــود